Wzorzec
Wrażenie ogólne, usposobienie.
Owczarek Staroniemiecki jest dobrze umięśniony, często masywnej budowy, cięższy i nieco większy od Owczarka Niemieckiego. Zazwyczaj posiada też szersze czoło jak również wyraźniejszy stop, dobrze gdy pochodzi z czystej linii DDR, ponieważ w byłej DDR preferowano siłę, twardość charakteru i odporność na warunki atmosferyczne.
Jego charakter powinien być zrównoważony, dobrotliwy, niekonfliktowy i bezstronny. Powinien być uważnym, niezawodnym obrońcą o osobowości przywódczej i z temperamentem o wyższym progu pobudzenia niż współczesny Owczarek Niemiecki.
Owczarek Staroniemiecki jest psem z natury cichszym i spokojniejszym, nie reagującym bezkrytycznie na polecenia, samodzielnym i umiejącym analizować sytuację i potrafiącym bezbłędnie odróżnić wroga od przyjaciela.
Owczarek Staroniemiecki ma wszechstronne zastosowanie. Doskonale sprawdza się jako pies rodzinny, towarzyszący, obronny, strzegący, pilnujący, służbowy i ratunkowy. Z uwagi na to, że jest z gruntu bardzo pracowity, należy mu jedynie umożliwić okazanie jego naturalnych zalet. Poprzez stworzenie rodzinnego kontaktu oraz okazanie mu odpowiedniej czułości i konsekwencji w prowadzeniu mamy świetnego, zrównoważonego psa.
Istotne proporcje
Wysokość w kłębie wynosi: u psa 63- 68 cm (40-50 kg), u suki 58- 63 cm (30-45 kg). Długość korpusu przekracza wysokość w kłębie o ok. 10-17 %
Głowa
Głowa ma formę klina, jej wielkość pozostaje w odpowiedniej proporcji do rozmiarów korpusu, nie jest ciężka ani nadmiernie wydłużona
Czoło, widziane z przodu i z boku, jest nieznacznie wysklepione, bez bruzdy czołowej lub z bruzdą czołową słabo zaznaczoną.
Proporcja mózgoczaszki do twarzoczaszki wynosi 1:1. Szerokość mózgoczaszki jest mniej więcej równa jej długości.
Czaszka widziana z góry zwęża się równomiernie, począwszy od linii uszu w kierunku lusterka nosa i przechodzi w klinowatą twarzoczaszkę (kufę). Stop wyraźnie zaznaczony.
Szczęka i żuchwa są mocne. Grzbiet nosa prosty, zapadnięcie lub wysklepienie jest niepożądane. Wargi są przylegające, dokładnie domknięte, ciemne
Lustro nosa musi być czarne.
Zgryz
Zgryz musi być mocny, zdrowy i kompletny (42 zęby zgodnie z formułą zębową).
Owczarek staroniemiecki ma zgryz nożycowy, co oznacza, że siekacze muszą na siebie zachodzić nożycowo, przy czym siekacze szczęki nożycowo schodzą się z siekaczami żuchwy. Zgryz cęgowy, przodozgryz lub tyłozgryz jest wada, podobnie jak większe luki lub odstępy między zębami.
Wadliwa jest też prosta linia siekaczy.
Kości szczęki muszą być mocne, ażeby zęby mogły być głęboko osadzone w dziąśle.
Oczy
Oczy są średniej wielkości, kształtu migdała, nieco skośne i nie wypukłe. Kolor oczu powinien być możliwie ciemny.
Uszy
Uszy stojące, średniej wielkości, noszone prosto i równolegle, o małżowinach zwróconych ku przodowi.
Uszy załamane i wiszące są wadą
Szyja
Szyja powinna być mocna, dobrze umięśniona, bez luźnej skóry. Jest ustawiona w odniesieniu do korpusu pod kątem ok. 45*.
Korpus
Linia górna przebiega od nasady szyi, poprzez wysoki kłąb i prosty grzbiet, do lekko opadającego zadu bez wyraźnego zakłócenia.
Grzbiet jest umiarkowanej długości, mocny i dobrze umięśniony. Partia lędźwiowa szeroka, krótka, mocna i dobrze umięśniona.
Zad powinien być długi i lekko opadający i bez zakłócenia linii górnej przechodzić w nasadę ogona.
Klatka piersiowa
Powinna być umiarkowanej szerokości, dolna partia piersi możliwie długa i zaznaczona. Głębokość klatki piersiowej powinna wynosić ok. 45-48% wysokości w kłębie.
Żebra powinny być umiarkowanie wysklepione, klatka piersiowa beczkowata jest równie wadliwa jak spłaszczona bocznie.
Ogon
Ogon sięga co najmniej do stawu skokowego ale nie poza środek śródstopia. Powinien być noszony w formie lekko opadającego łuku, przy czym w podnieceniu i w ruchu jest bardziej uniesiony.
Kończyny
Kończyny przednie, widziane ze wszystkich stron, są proste, widziane z przodu absolutnie równoległe.